Sadyzm. Określenie to pochodzi od nazwiska francuskiego markiza Donatiena Alphonse Francois de Sade, który w swojej twórczości literackiej opisał tę dewiację opierając się na osobistych doświadczeniach. Według Klasyfikacji ICD – 10, sadyzm oznacza preferowanie aktywności seksualnej obejmującej sprawianie co najmniej jednego z następujących doznań:
1. ból,
2. upokarzanie,
3. krępowanie
(Lew-Starowicz, 2000b).
Sadyzm polega na odczuwaniu rozkoszy seksualnej w sytuacji seksualnej polegającej na dominacji i bezwzględnemu podporządkowaniu sobie partnera, włącznie z poddawaniem go bólowi i upokarzaniu. Podniecenie seksualne pojawia się w momencie świadomości nieograniczonej władzy nad partnerem, który absolutnie podporządkuje się woli sadysty. Element przemocy fizycznej i okrucieństwa nie jest konieczny, lecz może on towarzyszyć, jako dodatkowy wyraz władzy. Najważniejszym elementem w tym odchyleniu seksualnym jest potrzeba władzy, mocy i dominacji. Jej zaspokojenie jest możliwe bez zadawaniu bólu, pod warunkiem, że partner sadysty zachowuje się w sposób ściśle określony przez dominanta. Można tu mówić o formie gry w „pana i władcę”, który bezwarunkowe uzależnienie partnera realizuje w świecie fantazji i aranżacji seksualnych.
Można wyróżnić trzy stadia sadyzmu. Pierwsze stadium charakteryzuje się tym, że zostaje wyeliminowana delikatna gra wstępna, a jej miejsce zajmuje znieważanie i złe traktowanie partnera. Na samym początku może pojawić się gryzienie miłosne różnych części ciała. Jest to nowy element gry miłosnej. Zachowanie takie, jeżeli nie eskaluje, oznacza manifestację ukrytych skłonności sadystycznych i często nie wywołuje żadnych komplikacji w związku. Jeżeli jednak następuje nasilenie zachowań sadystycznych, to pojawia się gryzienie, drapanie, wiązanie, bicie lub zwymyślanie partnera. Dopiero po takich zachowaniach dosoba osiąga stopień podniecenia odpowiedni do odbycia stosunku seksualnego. Drugie stadium sadyzmu polega na tym, że upokarzanie i złe traktowanie partnera jest kontynuowane w trakcie stosunku, poprzez jeszcze większe grożenie oraz zmuszanie partnera do takich form aktywności seksualnej, których on (ona) nie ma ochoty przejawiać. Trzecie stadium sadyzmu charakteryzuje się tym, że znieważanie i upokarzanie zastępuje stosunek seksualny. Orgazm sadysta osiąga wskutek samych aktów przemocy, bez dotykania narządów płciowych swoich i partnera. To stadium może mieć postać poważnych pobić i innych aktów okrucieństwa.
Można wyodrębnić główne trzy rodzaje sadyzmu:
1. uzależnienie innych od siebie, dążenie do posiadania nad nimi władzy,
2. wykorzystywanie, eksploatowanie innych,
3. chęć zadawania innym cierpienia, bólu lub oglądania ich cierpienia (Lew-Starowicz, 2000b).

Dariusz Piotr Skowroński © wszelkie prawa zastrzeżone
Zgodnie z prawami własności intelektualnej autor udziela zgody na cytowanie zgodnie ze standardami American Psychological Association (APA style) w celach edukacyjnych pod warunkiem pełnej adnotacji o źródle. Natomiast kopiowanie wypowiedzi, w tym przesyłanie całości lub jej fragmentów dalej i rozpowszechnianie w formie papierowej lub elektronicznej, bez wcześniejszej zgody autora zabronione.